kurdistan HSE

سایت تخصصی ایمنی، بهداشت صنعتی و سیستم های مدیریتی

kurdistan HSE

سایت تخصصی ایمنی، بهداشت صنعتی و سیستم های مدیریتی

عوامل زیان اور شغلی

بررسی عوامل زیان آور شغلی در گروههای کاری پزشکی در گفتگو با دکتر رامین مهرداد خبرگزاری دانشجویان ایران -واحد علوم پزشکی تهران

خبرگزاری دانشجویان ایران – واحد علوم پزشکی تهران
سرویس بهداشت و درمان

در تمام مشاغل عوامل و فاکتورهای زیان آوری وجود دارند که می توانند افرادی را که به آن شغل اشتغال دارند دچار بیماری کنند. به این بیماری ها، بیماری ناشی از کار یا بیماری شغلی می گویند.
دکتر رامین مهرداد متخصص طب کار در گفتگو با خبرنگار سرویس بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران – واحد علوم پزشکی تهران - در خصوص عوارض ناشی از کار گفت: فاکتورهای زیان آور در محیط کار افراد به پنج گروه عمده تقسیم می شوند که عبارتند از: عوامل زیان آور فیزیکی، عوامل زیان آور شیمیایی، عوامل زیان آور بیولوژیکی، عوامل زیان آور سایکولوژیکی و عوامل زیان آور ارگونومیک در رابطه با هر شغلی باید بررسی شود که کدام گروه از این عوامل در آن شغل وجود دارند.
وی افزود: در خصوص عوامل فیزیکی زیان آور در محیط کار عمده فاکتورهایی که وجود دارند گرما، سرما، سروصدا، افزایش و کاهش فشار و ارتعاش در محیط کار و اشعه های یونیزان و غیر یونیزان است.
در خصوص عوامل شیمیایی نیز معمولاً این مواد در محیط کار وجود دارند و تعدادشان بسیار زیاد است و هر روز هم به تعدادشان اضافه می شود که بسیاری از این مواد حتی اثراتشان شناخته شده نیست اما یک سری از موادی که پرمصرف تر هستند مانند گروه هایی از فلزات و حلال ها اثراتشان شناخته شده است.
دکتر مهرداد در خصوص عوامل بیولوژیک زیان آور در محیط کار گفت: در این قسمت فاکتورهایی وجود دارند مانند قارچ ها، باکتری ها و ویروس ها که در بعضی مشاغل و عمدتاُ مشاغلی که افراد در آن با انسانها، حیوانات یا با گیاهان سرو کار دارند بیشتر دیده می شود.
وی گفت: فاکتورهای بعدی عوامل سایکولوژیکی یا روحی- روانی محیط کار است. استرس هایی که در محیط کار افراد وجود دارد و فشارهای روحی و روانی که ممکن است در اثر کار به افراد وارد شود به عنوان مثال کسانی که در محیط کارشان کارهای طولانی مدت دارند و یا اینکه دارای شیفت های کاری زیادند.
گروه بعدی عوامل ارگونومیک هستند که در رابطه با عوامل ارگونومیک ما می توانیم به طراحی محیط کار اشاره کنیم، یعنی باید طراحی محیط کار به گونه ای باشد که متناسب با فرد باشد و شخص دچار اختلالات مختلف از جمله ناراحتی های اسکلتی عضلانی نشود.
دکتر مهرداد با بررسی پنج گروه عامل زیان آور فوق در گروه های پزشکی گفت: در خصوص عوامل فیزیکی در گروه های پزشکی از نظر سرو صدا و شدت و ضعف نور معمولا مشکلی وجود ندارد و فشار این محیط ها و گرما و سرما تنظیم شده است. از نظر ارتعاش شاید تنها گروه هایی که بشود در موردشان صحبت کرد گروه دندانپزشکان هستند که با مته های دندانپزشکی کار می کنند، همچنین رادیولوژیستها و رادیوتراپیت ها نیز در معرض اشعه یونیزان قرار دارند.
در خصوص عوامل شیمیایی، گروه پزشکی بسیار با این عوامل در ارتباط هستند. به عنوان مثال بسیاری از مواد عفونت زدا و ضد عفونی کننده که تماس مکرر با آنها می تواند مشکلات پوستی برایشان ایجاد کند و یا از طریق دستگاه تنفس جذب شوند و اثراتی در این زمینه داشته باشند.
همچنین پرسنل اتاق عمل که غلظت گازهای بیهوشی در اتاق عمل می تواند اثراتی در سیستم عصبی و یا سیستم کبد و سیستم های خونی افرادی که در مواجهه با این مواد هستند بگذارد.
همچنین پرسنلی که با مواد شیمی درمانی در تماس هستند. بسیاری از موادی که در شیمی درمانی مصرف می شوند می توانند اثرات سوء پوستی یا حتی ممکن است اثرات گوارشی به همراه داشته باشد.
وی گفت: در خصوص عوامل بیولوژیک زیان آور در محیط کار به گروه پزشکی باید توجه ویژه ای داشت زیرا تمام گروه های پزشکی در مواجهه با عوامل بیولوژیک قرار دارند. مثلاً اغلب شاغلین گروه پزشکی با بیمارانی سروکار دارند که این بیماران حامل و یا ناقل ویروس ها و باکتری های مختلف هستند که شایع ترین اینها دو بیماری ایدز و هپاتیت B است و ممکن است زمانی که پزشک با آنها در تماس است به او منتقل شود. بسیاری از این باکتریها از راه چشم یا مخاطها و یا دستگاه تنفسی وارد بدن می شوند.
دکتر مهرداد افزود: عوامل سایکولوژیک یا روحی – روانی محیط کار نیز برای گروه پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مواجهه با موارد اورژانس جزء استرس کاری محسوب می شود. همچنین ساعتهای طولانی کاری که البته ذات کار پزشکی کاری است که شیفت کاری در آن است و خود شیفت کاری می تواند یک عامل استرس زا در محیط کار باشد. نفس کار پزشکی از نظر اینکه در محیطی قرار دارند که همیشه در آن محیط بیماری و ناراحتی است استرس زا است ضمن اینکه استرس بزرگی که در این کار قرار دارد استرس پذیرش مسوولیت بیماران است.
دکتر مهرداد آخرین عامل زیان آور در گروه پزشکی را عامل ارگونومیک دانست و گفت: در بعضی از موارد پزشکان ممکن است دربسیاری از ساعتهای روز سرپا بایستند و یا اینکه پرستاران و بیماران درحمل بیماری کمک می کنند و یا اینکه بسیاری از همکاران ممکن است در وضعیتهای نامناسب ساعتها پشت میکروسکوپ بنشینند. این امر اختلال زاست و ممکن است درد گردن – درد کتف و یا درد عضلات پشت ایجاد کند. تعدادی از وسایلی که در گروه پزشکی وجود دارد استفاده از خود این وسایل می تواند اختلالات اسکلتی و عضلانی – درد مفاصل و اندام ها را بدنبال داشته باشد.
دکتر مهرداد در پاسخ به این سؤال که چه کارهایی برای رفع این مشکلات تاکنون شده گفت: بسیاری از این عوارض شناخته شده است و مشکل ما این نیست که چطور این عوارض را بشناسیم مشکل ما این است که چطور این عوارض را کنترل کنیم به عنوان مثال چطور اتاق عملی را طراحی کنیم یا دستگاهی را در آن استفاده کنیم که میزان گازهای موجود در هوا از حد مجاز افزایش پیدا نکند. در بسیاری از موارد ما حفاظت های خیلی خوبی نداریم اما در مواردی هم که داریم ممکن است اورژانس هایی پیش بیاید که آن اتفاقات کنترل ما را روی حفاظت هایی که باید انجام دهیم کاهش دهد.
انتهای پیام

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد