آلودگی صدا در صنعت و ضرورت کاربرد روشهای کاهش و کنترل آن

اغلب فعالیتهای صنعتی با تولید صدای زیاد همراه هستند که پرسنل شاغل در این صنایع را تحت تاثیر قرار می دهد. آلودگی های صدا در صنعت، محصول فرعی و ناخواسته تبدیل انرژی های مختلف به هم است.
حداکثر سر وصدای مجاز در محیط کار در یک شیفت 8 ساعته 85-90db می باشد. تعیین این حد تماس شغلی به عنوان استاندارد شغلی مواجهه با صدا به این معنی است که تماس با مقادیر بالاتر، موجب ایجاد عوارض بهداشتی غیر قابل برگشت در انسان می شود. و این در حالی است که مطالعات مختلف حاکی از تماس کارگران با شدتهای بسیار بالاتر می باشد.
صوت بیشتری از حد مجاز، که معمولا در تماس های شغلی حاصل می شود، می تواند موجب افت شنوایی و کری شغلی، اختلالات مغزی، عوارض روانی – فیزیولوژیک ، اختلال در خواب و کاهش توان فیزیکی فرد شود. سر و صدای محیطی حتی اگر به حد استاندارد هم نرسیده باشد، با مداخله در ارتباطات کلامی فرد و اختلال در تمرکز وی ممکن است مانع از خلاقیت فرد در کار شود.
با توجه به صنایع مهم و عظیمی که در کشور، سرمایه گذاری گردیده و در حال توسعه می باشد، لازم است که با استفاده از تجربیات محققان داخلی و خارجی و کشورهای صنعتی از مواجهه با آلودگی صدا جلوگیری به عمل آید و یا از ابتدا برای کنترل و کاهش این عالم زیان آور، برنامه ریزی های دقیق صورت گیرد.