ایمنی نیروگاه های هسته ای آمریکا





ظاهرا، حوادثی از این قبیل، خطر «عاجل» محسوب نمی شود اما حوادثی که طی سالیان اخیر در برخی از نیروگاه های هسته ای به وقوع پیوسته، حساسیت مقامات آمریکایی را نسبت به مسایل ایمنی نیروگاه دوچندان کرده و ارتقای استانداردهای ایمنی در نسل جدید رآکتورهای هسته ای را به بحث روز آمریکا تبدیل کرده است.


حدود دو سال قبل، کمیسیون نظارت بر نیروگاه های هسته ای آمریکا به اپراتور نیروگاه هسته ای ایندیانا، یک سال مهلت داد که پروژه تحت نظر خود را به سیستم هشداردهنده سریع مجهز کند. اگرچه این شرکت در آوریل گذشته، به علت عدم انجام این کار، ۱۳۰ هزار دلار جریمه شد اما هنوز به تعهد خود در قبال ارتقای استاندارد ایمنی این نیروگاه که در ۲۴ مایلی شهر نیویورک قرار دارد، عمل نکرده است.
در نیروگاه هسته ای Peach Bottom واقع در «هریس بورگ» نیز نیروهای امنیتی، حداقل
۱۵ دقیقه در روز، از کار نیروگاه غافل می مانند. اخیرا شبکه تلویزیونی CBS آمریکا، فیلمی از چرت زدن مسوولان ایمنی این نیروگاه به نمایش گذاشت. پس از پخش این فیلم، مقامات وزارت انرژی آمریکا و مسوولان نیروگاه مزبور، تحقیق در این باره را آغاز کردند.
ظاهرا، حوادثی از این قبیل، خطر «عاجل» محسوب نمی شود اما حوادثی که طی سالیان اخیر در برخی از نیروگاه های هسته ای به وقوع پیوسته، حساسیت مقامات آمریکایی را نسبت به مسایل ایمنی نیروگاه دوچندان کرده و ارتقای استانداردهای ایمنی در نسل جدید رآکتورهای هسته ای را به بحث روز آمریکا تبدیل کرده است.
قرار است طی
۲۰ سال آینده ۳۲ نیروگاه اتمی جدید در آمریکا ساخته شود. پس از حادثه ای که در سال ۱۹۷۹ برای نیروگاه «جزیره سه مایلی»
(Three Miles Island) در پنسیلوانیا روی داد، احداث نیروگاه های جدید اتمی در آمریکا با وقفه روبه رو و تغییراتی در مقررات مربوطه ایجاد شد. در واقع پس از این حادثه، مسایل ایمنی نیروگاه هسته ای، در کنار مسایل مربوط به تغییرات آب و هوایی کره زمین، به بحث روز جامعه آمریکا تبدیل شد.
منتقدان و مدافعان انرژی هسته ای، روی یک نکته اتفاق نظر دارند و آن این که بهبود تجهیزات و آموزش کارکنان، دو عامل موثر در ارتقای سطح ایمنی نیروگاه های هسته ای و جلوگیری از تکرار حوادثی چون حادثه نیروگاه «جزیره سه مایلی» است. اما گروه های نظارتی و حقیقت یاب معتقدند که اگر سیستم ایمنی و امنیتی نیروگاه های اتمی بهبود نیابد، توسعه صنعت انرژی اتمی (که در حال حاضر
۱۰۴ نیروگاه را شامل می شود که ۲۰ درصد انرژی برق را تولید می کنند)، مخاطرات فراوانی را برای جامعه آمریکا ایجاد می کند.
به گزارش اتحادیه دانشمندان نگران آمریکا (UCS)، در حال حاضر، نیروگاه های هسته ای آمریکا، از «معضلات امنیتی جدی» رنج می برند، زیرا وزارت انرژی آمریکا، وظایف اجرایی و نظارتی خود را به درستی انجام نمی دهد و برای بهبود سیستم ایمنی، بر شرکت های ذی ربط فشار وارد نمی کند.
در گزارش مزبور آمده است، با وجود افزایش تدابیر ایمنی در نیروگاه های هسته ای آمریکا پس از حوادث تروریستی
۱۱ سپتامبر، هنوز نیروگاه های این کشور در برابر حملات تروریستی، مانند حملات انتحاری با هواپیما، آسیب پذیر هستند و نیروگاه های جدیدالاحداث نیز به هیچ وجه مصون تر از نیروگاه های قدیمی نیستند. بنابراین افزایش تعداد نیروگاه های اتمی، بدون توجه به وضعیت ایمنی و امنیتی آن ها، برای جامعه آمریکا خطرساز است.
پس از حادثه نیروگاه «جزیره سه مایلی» دیگر نیروگاه های آمریکایی دچار حادثه جدی نشده اند. اگرچه حادثه مزبور نیز هیچ گونه تلفات جانی یاخسارت جدی ناشی از تشعشعات اتمی به دنبال نداشت اما به هرحال به خروج تشعشعات اتمی از نیروگاه منجر شد.
از سال
۱۹۷۹ تاکنون، حداقل ۴۹ بار فعالیت نیروگاه های هسته ای آمریکا برای یک سال یا بیش تر، به دلایل امنیتی متوقف شده است. در اغلب این موارد، مشکلات مربوط به تجهیزات قدیمی بوده است که سال ها قبل، ضرورت تعویض و اصلاح آن ها به مسوولان گوشزد شده بود. به موجب آمار و ارقام منتشره از سوی وزارت انرژی آمریکا، عدم تعویض این قطعات در سال ۲۰۰۱، خطر بروز حادثه در نیروگاه های مزبور را در مقایسه با دوره پنج ساله قبل از آن، دوبرابر کرد.
به گزارش «اتحادیه دانشمندان نگران آمریکا» حوادثی چون از کارافتادگی پمپ های خنک کننده هسته مرکزی رآکتور که هراز چندگاهی بروز می کند، می تواند پیامدهای فاجعه باری به دنبال داشته باشد. هنگامی بردامنه خسارات و خطرات افزوده می شود که این اشکالات جزئی با نواقص دیگری چون، نشت مواد از هسته مرکزی رآکتور همراه شود. مساله نشت تشعشعات اتمی از نیروگاه های موجود آمریکا، هنوز تا استانداردهای ایده آل، فاصله بسیار دارد و تا زمانی که نیروگاه های قدیمی، از این نظر به سطح استاندارد نرسند، این مشکل همچنان به جای خود باقی بوده و به نیروگاه های جدید نیز منتقل خواهدشد.
به گزارش وزارت انرژی و انستیتوی انرژی اتمی آمریکا، پس از حادثه «جزیره سه مایلی» تنها یک حادثه در نیروگاه های آمریکا اتفاق افتاد که زندگی ساکنان محلی را تا حدودی مورد تهدید قرارداد. این حادثه، در سال
۲۰۰۲ در نیروگاه اتمی «دیویس - بس» روی داد و در جریان آن، آب از نیروگاه به خارج نشت پیدا کرد. به گزارش وزارت انرژی آمریکا، این وزارتخانه سرگرم بررسی مساله خواب آلودگی محافظان نیروگاه و تعویق نصب سیستم هشداردهنده سریع در آن است.
زنجیره رآکتورهای مطمئن
در نیروگاه های اتمی با شکاف هسته اتم اورانیوم، گرما تولید می شود و از گرمای حاصل، برق به دست می آید. برای جلوگیری از داغ شدن بیش از حد هسته رآکتور، اورانیوم در آب نگاهداری می شود. این کار از ذوب شدن هسته رآکتور در اثر گرمای بیش از حد و آزاد شدن تشعشعات اتمی جلوگیری می کند.
ذوب شدن هسته رآکتور، به خودی خود حادثه ای فاجعه بار تلقی نمی شود زیرا ساختمان رآکتور، از سازه بتونی نفوذناپذیر در برابر اشعه رادیواکتیویته تشکیل شده است بنابراین تشعشعات اتمی را از خود عبور نمی دهد اما اگر ذوب هسته مرکزی رآکتور بلافاصله علاج نشود، دما و فشار در مرکز رآکتور به حدی افزایش می یابد که کل ساختمان و تاسیسات مستحکم بتونی آن را منهدم کرده و به دنبال آن انبوهی از تشعشعات اتمی به محیط خارج راه پیدا می کند و بدیهی است که در این صورت، هرگونه حیات انسانی و نباتی در محدوده مشخصی از نیروگاه از بین می رود و بیماری های خطرناکی چون سرطان در محدوده دورتر شیوع پیدا می کند. آن چه به سال
۱۹۸۶ در چرنوبیل اتفاق افتاد، دقیقا همین سناریو بود. در این فاجعه بارترین حادثه اتمی جهان، هسته مرکزی رآکتور ذوب شد و در اثر انفجار حاصل از آن، ۵۶ نفر دردم جان باختند. تاکنون مرگ حداقل چهارهزار نفر در اثر ابتلا به سرطان ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشعات اتمی چرنوبیل، گزارش شده است. در حادثه «جزیره سه مایلی» که هفت سال قبل در چرنوبیل روی داد، سیستم خنک کننده یکی از رآکتورهای نیروگاه نشت کرد، نشت لوله مزبور آن قدر زیاد نبود که آژیر خطر را به صدا درآورد.
در این حادثه، نیمی از هسته مرکزی رآکتور ذوب ولی ساختمان مستحکم و ایمن رآکتور، مانع از خروج تشعشع از نیروگاه شد و فقط مقدار ناچیزی از تشعشعات اتمی به محیط اطراف راه پیدا کرد. این حادثه موجب شد که دولت آمریکا دستور نوسازی و ارتقای سیستم لوله کشی، شیرها، دریچه ها و دیگر تجهیزات نیروگاه های اتمی این کشور را صادر کند. پس از این حادثه، بر تعداد بازرسان اتمی وزارت انرژی آمریکا افزوده شد. حاصل این اقدامات آن شد که اکنون آمریکا دارای بزرگ ترین و ایمن ترین زنجیره نیروگاه اتمی در جهان است اما این حقیقت که طی سه دهه اخیر،
۴۶ نیروگاه اتمی آمریکا تعطیل شده اند، خود گواه بر مشکلات عدیده ای است که هنوز رویاروی صنعت انرژی هسته ای آمریکا قرار دارد و قانونگذاران و مسوولان آمریکایی باید هر چه زودتر برای آن ها چاره ای بیندیشند.
در سال
۱۹۹۵، شرکت Public Service Electric & Gas نیروگاه اتمی Salem در نیوجرسی را به مدت سه سال تعطیل کرد تا بتواند ۴۳ نقص بزرگ ایمنی و امنیتی آن را برطرف کند. یکی از این نواقص، تعویض فن شکسته ای بود که وظیفه اش خنک کردن تجهیزات ایمنی نیروگاه بود. به گزارش دفتر بازرسی دولت آمریکا، وزارت انرژی این کشور از ۳۸ مورد از این نواقص مطلع بوده اما به مدت ۶ سال روی آن ها سرپوش گذاشته است.

منبع :  سایت افتاب

http://aftab.ir/images/article/break.gif