kurdistan HSE

سایت تخصصی ایمنی، بهداشت صنعتی و سیستم های مدیریتی

kurdistan HSE

سایت تخصصی ایمنی، بهداشت صنعتی و سیستم های مدیریتی

تصاویر فاجعه آتش سوزی در استرالیا

The state of Victoria in southern Australia has recently been hit with hundreds of bush fires during a record-breaking heatwave - temperatures well above 38°C (100°F). Unfortunately, these fires have proved to be the deadliest in Australian history, with at least 166 deaths reported so far. The fires mostly appear to have been started by lightning - however a few appear to have been arson, and are under investigation - entire towns being declared crime scenes. Twenty-four fires are still burning, and authorities warn that the death toll will likely rise. (36 photos total)
برای دیدن عکس ها بر روی فتو توتال کلیک کنید.

لامپ عجیب

ادامه مطلب را کلیک کنید

ادامه مطلب ...

طریقه اطفاءباخاموش کننده ها وشنا سایی نوع آنها- اتش نشانی اصفهان


ابتدا سیلندر را بصورت آماده در دست گرفته وسپس پشت به باد و رو به موضع حریق قرار می گیریم واطفاءرا از لبه آتش شروع وبا حرکت به سمت جلو وحرکت سریع نازل به طرفین ادامه می دهیم (بصورت جاروکش) جریان تخلیه نباید در فاصله خیلی نزدیک به مواد قابل اشتعال انجام شود زیرا در اثر سرعت وفشار زیاد در هنگام خروج ماده اطفائی امکان پخش سوخت به اطراف وتوسعه حریق وجود دارد بنابر این فاصله باید به نوع حریق  ووسعت ونوع خاموش کننده آن معین گردد.

اطلاعات ودستور العمل بر روی بدنه خاموش کننده

1- نوع خاموش کننده وطریقه کارکرد آن

2- نام کارخانه سازنده

3- شماره استاندارد

4- شرایط نگهداری دستگاه خاموش کننده

تعیین مکان مناسب جهت نصب خاموش کننده ها

1- حداکثر در ارتفاع 5/1 متری از سطح زمین نصب شود چنانچه وزن خاموش کننده بیشتر از 18کیلو باشد حداکثر در ارتفاع 1متری زمین نصب شود در مکانهای پر تردد کودکان ونوجوانان کم است می توان در ارتفاع پائین تر نصب شود

2- توزیع یکنواخت صورت بگیرد

3- در نزدیکی ورودیها وخروجیها باشد

4- در مکانی نصب شود که امکان صدمان فیزیکی به آنها را به حداقل برساند

5- مسیر ،جهت دسترسی کوتاه فراهم باشد  

6- در فضای باز ،سیلندر نباید در مقابل تابش مستقیم نور خورشید یا برف وباران قرار گیرد

7- باید دقت داشت که خاموش کننده در فاصله دورتر از مواد مخاطره آمیز نصب شود

8- وقتی که خاموش کننده بر روی چرخ یا دیوار نصب می باشد باید از بستهای مخصوص استفاده نمود

شناسایی نوع خاموش کننده از طرف رنگ بدنه سیلندر

1- خاموش کننده محتوی آب به رنگ قرمز می باشد

2- خامش کننده محتوی کف به رنگ زرد یا لیموئی می باشد

3- خاموش کننده محتوی پودر به رنگ آبی می باشد

4- خاموش کننده محتوی گاز co2 به رنگ مشکی می باشد

5- خاموش کننده محتوی هالوژنه به رنگ سبز می باشد

لازم به ذکر است در حال حاضر اکثر تولید کنندگان از رنگ قرمز برای تمامی خاموش کننده ها استفاده می کنند

 

مبارزه با حریق

  

 

یشگیری و مبارزه با حریق برای  افراد ضایعه نخاعی

 

  
  

www.isaarsci.ir

  

 

 

 

 

مقدمه و اهمیت پیشگیری و مبارزه با حریق :

آتش سوزی از حوادثی است که در هر زمان و مکان که مجموعه شرایط ایجاد آن (تحت عنوان مثلث حریق شامل: اکسیژن، حرارت، مواد سوختنی ) فراهم گردد، می تواند در مدت کوتاهی صدمات بسیار جبران ناپذیری را ایجاد و باعث خسارات و تلفات مالی و جانی فراوانی شود.   لذا ایمنی در برابر حریق، در تمامی اماکن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.  

در این راستا ایمنی اماکنی که افراد ضایعه نخاعی در آن مستقر هستند، بواسطه محدودیتهای خاص این افراد بسیار قابل تامل است که با توجه به شرایط ویژه ای که این افراد دارند می بایستی نکات ایمنی مربوطه اجرا و رعایت گردد. بطور کلی موارد ایمنی جهت جلوگیری و کاهش خطرات در چند سطح شامل نکات ایمنی قبل از وقوع آتش سوزی، نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی و نکات ایمنی بعد از وقوع آتش سوزی می توانند مورد بررسی و توجه قرار گیرند که پیشتر به ذکر آنها پرداخته خواهد شد. بدیهی است با رعایت نکات ایمنی همواره خطرات ناشی از حریق بطور قابل توجهی کاسته می شود ولی هیچگاه بطور کامل حذف نمی گردد. بنابراین مبحث سیستم های آتش نشانی و تجهیزات ضدحریق نیز به عنوان یکی از ارکان مهم تدابیر ایمنی مطرح می باشند که افراد ضایعه نخاعی و خانواده محترم آنان نیز بهتر است اطلاعاتی راجع به آنها داشته باشند:

برای آشنائی با تجهیزات ضدحریق ابتدا نیاز است انواع مواد قابل اشتعال، راههای مختلف خاموش کردن حریقهاو طبقه بندی انواع آتش را شناخته و بر اساس آنها انواع کپسول های آتش نشانی را انتخاب و اماکن مختلف را تجهیز نمود.

انواع مواد قابل اشتعال:

بطور کلی انواع مواد سوختنی و قابل اشتعال که در زندگی روزمره با آنها مواجه هستید عبارتنداز:

1-مواد سوختنی جامد ( مانند چوب، پارچه،لاستیک و غیره )

2-مواد سوختنی مایع ( مانند فراورده های نفتی، الکلها و غیره )

3-مواد سوختنی گازی ( مانند انواع گازهای قابل اشتعال مثل بوتان، متان، استلین و غیره )

بر اساس نوع مواد قابل اشتعال و عوامل دیگر، راههای خاموش کردن آتش ها متفاوت است اما بطور کلی 3 روش زیر در خاموش کردن و مهار آتش استفاده می شود:

1-سرد کردن توسط عواملی مانند آب و گاز کربنیک ( CO2 )

2-خفه کردن توسط عواملی مانند خاک ، ماسه ، پتوی نمدار، خاموش کننده های پودری

3-گرفتن سوخت از طرق مختلف از جمله قطع جریان گاز، قطع جریان سوخت، دور کردن مواد قابل اشتعال

طبقه بندی آتش:

آتش بسته به نوع عامل ایجاد و سوختن مواد در چهار گروه به شکل زیر طبقه بندی می شود:

گروه اول ( A ) : آتش خشک که ناشی از احتراق جامدات است.

گروه دوم ( B ): آتشی که ناشی از احتراق مایعات قابل اشتعال است.

گروه سوم ( C ) : آتشی که ناشی از احتراق گازها است.

گروه چهارم ( E ) : آتشی که ناشی از الکتریسیته است.

کپسولهای ضد حریق:

از نکاتی که جهت جلوگیری از پیشرفت حریق و بعد از وقوع آن بسیار مهم است اولین عکس العملی می باشد که در برابر آن انجام می شود. لذا خاموش کردن آتش به هر نحو ممکن نخستین کاری است که همگان در پی انجام آن باید باشند. چرا که اگر فقط و فقط چشم به ماموران آتش نشانی داشته باشید، آتش سوزی در محدوده اولیه سریعا" گسترش یافته و خسارات وارده دو چندان می شود. در این راستا استفاده از کپسول های آتش نشانی نقش مهمی را ایفا کرده و در واقع بعنوان اولین حربه مهار آتش مطرح هستند.

مهمترین شرایط وضوابط استفاده از کپسولهای آتش نشانی جهت افراد ضایعه نخاعی عبارتنداز:

1-کپسولهای ضدحریق بایستی د رمحل مشخص و مناسبی نصب شده باشند به نحوی که به سهولت در دسترش افراد ضایعه نخاعی قرار گیرند.

2-محل نصب کپسولها باید در ارتفاع و محلی باشد که فرد ضایعه نخاعی بتواند به راحتی از آن استفاده کنند.

3-کپسولهای نصب شده در محل زندگی افراد ضایعه نخاعی بایستی از نوع کوچک، سبک و قابل حمل انتخاب شوند به نحوی که فرد در استفاده از آن مشکلی نداشته باشد.

4-فرد ضایعه نخاعی و کلیه افراد خانواده ایشان بایستی روش کار با این کپسولها را آموزش دیده تا بتوانند با آنها کار کنند.

5-تعداد و نوع خاموش کننده های دستی بایستی متناسب با حجم محیط و مواد و اشیای موجود انتخاب شوند. بهتر است در تعیین تعداد و نوع آنها از مشاوره متخصصین امر استفاده شود.

6-کپسولهای ضدحریق باید همیشه آماده به کار بوده و بطور مرتب بازدید شوند.

7-کپسولهای خاموش کننده پس از هربار مصرف، نیاز به شارژ کردن دارند و در صورتی که در طول یکسال نیز مورد استفاده قرار نگیرند، احتیاج به بازدید و شارژ مجدد دارند.

انواع کپسولهای آتش نشانی موجود عبارتند از:

1) کپسولهای پودری از جمله کپسول پودرو گاز

2) کپسولهای غیر پودری از جمله کپسول CO2

 در منزل می توان از هر دو نوع کپسولها استفاده نمود و در خودروها معمولا" نوع پودر و گاز توصیه شده است.

نکات مهم:

-در فرو نشاندن آتش سوزی مایعات قابل اشتعال از جمله مواد نفتی، نبایستی از آب استفاده کرد. و اگر ظرف حاوی مایع مشتعل شده باشد از حرکت دادن آن باید خودداری کرده و جهت اطفاء از شن، نمک، پتوی نمناک یا پوشش های خفه کننده استفاده نمود.

-جهت خاموش کردن حریقهای الکتریکی نیز نبایستی از آب استفاده شود و بهترین کپسول برای این قبیل آتشها، کپسول CO2 می باشد.

حوه استفاده از کپسولهای آتش نشانی:

1) استفاده از کپسولهای پودردار: این کپسولها قبل از استفاده بایستی بصورت سروته نگه داشته شده تا پودر موجود کاملا" جابجا گردد. ترجیحا" باید کپسول را تکان داده و سپس ضامن مربوط را کشیده و سرشلنگ به طرف آتش بصورت جاروئی حرکت داده شود.

2) استفاده از کپسولهای غیر پودری: نحوه استفاده مانند کپسولهای پودری است ولی نیاز به سروته کردن آن و تکان دادن مخزن نمی باشد.

نکات ایمنی قبل از وقوع آتش سوزی:

آتش سوزی یکی از حوادثی است که به واقع خبر نمی کند و در برابر حوادث ، آنچه قبل از هر چیز توصیه می شود رعایت اصل پیشگیری میباشد و ضرب المثل (( علاج واقعه قبل از وقوع )) نیز بر این مهم مصداق دارد. بنابراین با رعایت نکات ایمنی و رفتاری می توان تا حدود زیادی از وقوع حوادث جلوگیری نمود.

مهمترین نکاتی که می تواند در پیشگیری از حریق نقش بسیار مهمی ایفا نماید به شرح عناوین زیر ذکر می گردد:

 

 

 عمده ترین نکات ایمنی در مورد فضای ساختمان  بخصوص محل سکونت و استقرار افراد ضایعه نخاعی عبارتند از:

1-ساختار اجزای بنا بایستی از نوع مقاوم در برابر حریق و با نظر متخصصین مربوطه در نظر گرفته شوند. در این خصوص اتاق افراد ضایعه نخاعی را می توان با مواد و طراحی ضدحریق پوشش خاص دارد.

2-از نظر ساختمان ، کلیه نازک کاریها و دکوراسیون منزل فرد ضایعه نخاعی ( شامل دیوارها ، کف ها، پارتیش ها ، پرده ها و غیره)حتی المقدور از مواد غیر قابل احتراق و اشتعال انتخاب و یا به نحو مطلوب محافظت شوند. و چنانچه بنای ساختمان قبلا" از موادی ساخته شده که در آنها ترکیبات قابل اشتعال وجود دارد بایستی با استفاده از مواد تاخیرانداز حریق برای پوشش دادن و حفاظت آنها بهره گیری شود.

-کلیه مواد قابل اشتعال موجود در ساختمان بخصوص در مجاورت این افراد بایستی با فاصله مناسب و ایمن از مواد حرارتی و روشنائی قرار گیرند.

4-درهای محل سکونت و اتاق افراد ضایعه نخاعی را بهتر است ضد حریق و ضد دود انتخاب نمود.

5-درهای خروجی ساختمان بایستی رو به بیرون باز شوند تا در موقع بروز حوادث آتش سوزی و هجوم افراد، خروج آنان با مشکل مواجه نشود .بدیهی است با بازشدن در به جهت بیرون خروج فرد ضایعه نخاعی نیز بهتر صورت می پذیرد.

6-از قرار دادن هرگونه دیوارپوش ، پرده آویز، آینه و نظایر آن روی درهای خروج خودداری گردد تا مزاحم و مانع خروج فرد ضایعه نخاعی نشود.

7-کلیه راههای خروجی و دسترسی های خروجی بایستی بدون مانع بوده و در این مسیرها از انباشتن و انبار مواد و اشیائی که می تواند باعث مزاحمت تردد افراد ضایعه نخاعی شود جلوگیری نمود.

8-در تمامی مسیرهای خروج اضطراری بایستی از دربهای ضد دود و ضدحریق استفاده نمود.

9-درهای خروج اضطراری نبایستی هیچگاه قفل و بست شوند تا افراد و بخصوص فرد ضایعه نخاعی با مشکل مواجه نشود.

10-در مجتمع های مسکونی بزرگ حداقل دو راه برای خروج اضطراری بایستی پیش بینی شود.

11-کلیه دیوارها و سقف و دودکش تخلیه محصولات احتراق موتورخانه ، بایستی کاملا" با ساختار مقاوم حریق دوربندی و از سایر قسمتها مجزا شوند تا در صورت بروز حریق در موتورخانه سایر قسمتها نسبتا" مصون بمانند یا باعث تاخیر گسترش حریق شود.

12-درب ورودی به موتورخانه بایستی از نوع مقاوم با امکان ورود هوا از یک سوم پائینی آن و پوشش کامل قسمت دو سوم بالای آن صورت گیرد.

13-بطور کلی و ترجیحا" اتاق افراد ضایعه نخاعی در سمتی از ساختمان انتخاب شود که امکان دسترسی و امدادرسانی به آنان توسط نیروهای آتش نشانی و امدادگران به سهولت امکان پذیر باشد.

 

نکات ایمنی در مورد سیستم و وسایل برقی ساختمان:

1-مجموعه وسایل برقی و اتصالات محل سکونت و اتاق افراد ضایعه نخاعی بایستی از جنس مناسب و استاندارد انتخاب شوند.همچنین سیستم شبکه برق رسانی ساختمان بایستی مناسب، استاندارد و متناسب با آمپر مصرفی باشد و هر گونه اجرای سیم کشی با بهره وری از برق زیر نظر متخصصین مربوطه و با رعایت کامل موارد ایمنی و ضوابط فنی استاندارد باشد.

2-کلیه سیم کشی های روکار، روشنائی آویز، هیترهای برقی، کلیدهای مینیاتوری و از این قبیل در کل ساختمان بخصوص اتاق فرد ضایعه نخاعی بایستی مورد بازدید و تائید افراد فنی و متخصص قرار گرفته و هر گونه نقص آن توسط این افراد رفع شود.

 

-وجود هرگونه سیم کشی یا سه راهی برق در کف منزل یا اتاق افراد ضایعه نخاعی ممنوع است.

4-از قراردادن سیمهای برق در کلیه مسیر تردد افراد ضایعه نخاعی (بخصوص ویلچر آنان) بایستی ممانعت بعمل آورد.

5-از قراردادن سمیهای برق در زیر کمدها ، فرش و موکت و سایر وسایل خودداری شود.

6-استفاده از سیمهای نامناسب و ضعیف یا دسته دوم مجازنبوده واز وصله کردن سیمها جدا" خودداری شود.

7-به محض مشاهده هر گونه سیم های لخت، فورا" نسبت به ترمیم آنها اقدام شود.

8-کلیه اجزای برقی ساختمان اعم از کنتورها ، فیوزها و سیمها و غیره بایستی از عواملی همچون ضربه ، و عوامل جوی مثل باد و باران و آفتاب به نحو مطلوبی محافظت شوند.

9-فیوزهای مورد استفاده بایستی از نوع مناسب باشند و بایستی زیر آنها تخته نسوز مناسب قرار گیرد.

10-کلیه منابع حرارتی و نقاط گرم نبایستی به هیچوجه در نزدیکی و مجاورت وسایل برقی مورد استفاده در منزل قرار گیرند.

11-لوله ها و شلنگهای گاز نبایستی در مجاورت سیمهای برق قرار گیرند.

12-سیمهای برق نبایستی در مجاورت  و در معرض برخورد اجسام و اشیاء برنده قرار داده شوند.

13-مواد قابل اشتعال نبایستی در مجاورت وسایل برقی قرار گیرند . بویژه از قراردادن مواد قابل اشتعال در اتاق فرد ضایعه نخاعی جلوگیری شود.

14-هر گونه کار تعمیراتی وسایل برقی بایستی توسط افراد متخصص و ذیصلاح صورت پذیرد.

 

15-بهتر است جهت هرگونه کار تعمیراتی ، برق آن قسمت قطع و بعد از اتمام کار و اطمینان خاطر جریان وصل گردد.

16-هیچگاه نبایستی چند وسیله برقی را به یک پریز وصل کرد. و با توجه به محدودیتهای حرکتی افراد ضایعه نخاعی، پریز در فواصل مختلف و به تعداد کافی در قسمتهای مختلف اتاق فرد ضایعه نخاعی پیش بینی شود.

17-وسایل برقی حرارتی بایستی در ارتفاع ایمن و به نحوی قرار گیرند که امکان برخورد فرد ضایعه نخاعی با آنها وجود نداشته باشد.

18-کلیه کلیدها و پریزهای ساختمان نیز بایستی از مسیر برخورد فرد ضایعه نخاعی و ویلچرآنان به نحو مناسبی محافظت شوند.

19-بعد از اتمام کار با وسایل برقی بهتر است دو شاخه آن از پریز برق بیرون کشیده شود.

نکات ایمنی در مورد وسایل حرارتی:

1-کلیه وسایل حرارتی اعم از نفت سوز و گاز سوز مورد استفاده در اتاق افراد ضایعه نخاعی بایستی قبل از استفاده مورد بازدیدقرارگرفته و سرویس کامل شده و از بی عیب بودن آن اطمینان کامل حاصل نمود و در صورت بروز هرگونه نقص توسط افراد ذیصلاح رفع عیب شوند. در صورت هر گونه نقص فنی وسایل حرارتی بخصوص وسایل گازی از دستکاری آن جدا" خودداری گردد.

2-در زیر منابع حرارتی بخصوص بخاری نفتی حتما" از یک سینی صاف و سالم و بدون موج استفاده شود.

3-جهت ریختن نفت در منابع نفت سوز بایستی حتما" آنها را از قبل خاموش نمود.

4-نصب منابع حرارتی در اتاق افراد ضایعه نخاعی بایستی در محلی صورت گیرد که امکان برخورد آنان با منابع وجود نداشته باشد.

5-هر گونه مواد یا اشیائی که قابلیت اشتعال بالا دارند نبایستی در مجاورت یا زیر وسایل حرارتی قرار داده شوند.

6-به هیچ وجه نبایستی جهت خشک کردن لباسها، آنها را روی وسایل حرارتی قرار داد.

7-استفاده از منابع حرارتی نفتی و گازی جهت گرم نمودن حمام ممنوع است.

8-انواع بخاریهای مورد استفاده در اتاق افراد ضایعه نخاعی بایستی دارای دودکش مناسب بوده که  محل اتصال به آنها کاملا"مناسب وبطور مطمئن تعبیه شده باشند.

9-شعله انواع بخاریها بایستی آبی رنگ باشد در غیر اینصورت سوختن به شکل ناقص صورت می گیرد که ثمره آن تولید گازهای سمی و خطرناک است لذا سریعا" بایستی به رفع عیوب آن اقدام شود.

10-محل اتصال شلنگ وسایل گازسوز بایستی با بست فلزی مناسب  و محکم و کاملا" ثابت شده باشند و جهت اطمینان از عدم نشتی از محل اتصال با مایع آب و صابون امتحان شود. ( جهت امتحان به هیچ وجه نبایستی از کبریت استفاده کرد.)

11-شلنگهای مورد استفاده از وسایل حرارتی گازی بایستی از نوع مخصوص و فشار قوی باشند و طول آنها حداکثر 1/5 متر باشد.

12-شلنگهای گاز  از نوع دست دوم و یا دارای پوسیدگی یا ترک خوردگی نبایستی استفاده شوند.

13-شلنگهای گاز نبایستی در معرض عبور و مرور و برخورد افراد ضایعه نخاعی قرار داشته باشند.

14-شلنگها نبایستی در مجاورت نقاط گرم و یا در معرض اجسام تیز و برنده قرار داشته باشند.

15-استفاده از وسایل حرارتی بدون دودکش از قبیل انواع چراغهای خورک پزی و علاءالدین در اتاق این افراد بخصوص در موقع خواب اکیدا" ممنوع است. در صورت اجبار حتما" بایستی قسمتی از در یا پنجره به اندازه مناسب باز باشد تا تهویه اتاق صورت گیرد.

16-استفاده از وسایل حرارتی جهت طبخ غذا در اتاق افراد ضایعه نخاعی ممنوع است.

17-مواد سوختی و هرگونه مایعات قابل اشتعال بایستی در ظروف محفوظ و ایمن و به صورت دربسته و خارج از ساختمان و در محل مناسب نگهداری شوند.

18-کلیه وسایل گرمائی و بخصوص گازی نبایستی در معرض جریانهای شدید هوا و وزش باد قرار گیرند.

19-سیلندرهای گاز مورد استفاده بایستی از نوع استاندارد بوده و در محل و به طرز مناسب و ایمن مورد استفاده قرار گیرند.

20-سیلندرهای گاز بایستی حتما" بصورت ایستاده مورد استفاده قرار گیرند و از خواباندن آن جدا" خودداری شود.

21-شیر سیلندرهای مورد استفاده نبایستی بطور کامل باز شوند، به نحوی که در موارد اضطراری بستن سریع شیر طی زمان کوتاه و در سریعترین وقت عملی باشد.

22-سیلندرهای خالی و پر بایستی در محل مناسب و ترجیحا" خارج از ساختمان نگهداری شده و شیرهای آنها نیز کاملا" بسته باشند.

23-چنانچه در نظر است باقیمانده گاز سیلندری تخلیه شود آن را باید به نقاط باز و مرتفع ( مثل پشت بام ) برده و بعد از اطمینان از فضای اطراف و عدم وجود خطر اقدام لازم در خصوص تخلیه صورت پذیرد.

24-از قراردادن کبریت، فندک و مواد اشتعال زا و امثال آن در دسترش کودکان افراد ضایعه نخاعی بایستی اجتناب کرد و به آنان آموزشهای لازم داده شود.

25-روشن و خاموش کردن وسایل حرارتی و محل سکونت افراد ضایعه نخاعی نبایستی توسط کودکان و افراد ناآشنا انجام شود.

26-هر گونه ضربه و برخورد با اجاق گاز می تواند باعث سست شدن اتصالات و نشت تدریجی گاز شود لذا بایستی از قراردادن بشکل وارد آوردن ضربه به وسیله ظروف سنگین غذا و یا بهرطریق دیگر خودداری کرد.

27-بعضا" سررفتن غذا می تواند باعث خاموش شدن اجاق و نشت گاز گردد. لذا بایستی احتیاط لازم در این زمینه صورت پذیرد.

28-برای روشن نمودن وسایل حرارتی ابتدا بایستی کبریت را روشن و سپس شیرگاز باز شود.

 

29-به هنگام خروج از منزل از روشن نبودن وسایل حرارتی اطمینان حاصل کرد و در صورت ترک منزل بمدت طولانی نظیر مسافرت شیراصلی گاز بسته شود.

30-منابع حرارتی گازی و نفتی نبایستی در مجاورت سیمهای برق قرار داده شوند.

نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی:

1-به هنگام مواجه شدن با آتش سوزی، مهمترین مسئله ، نجات جان افراد بویژه افراد ضایعه نخاعی و سرعت عمل می باشد.  لذا با توجه به اینکه معمولا" سرعت انتشار آتش خیلی زیاد می باشد لذا در درجه اول بایستی بلافاصله آتش نشانی و اورژانس را مطلع نموده و اطلاعات کاملی در مورد حریق را به آنان گزارش داد.

2-بایستی سعی شود در اسرع وقت نسبت به خروج کلیه افراد و با اولویت افراد ضایعه نخاعی اقدام نمود.

3-یکی از مهمترین اقدامات در لحظه های آغاز حریق بستن فلکه اصلی  وشیرهای گاز است.

4-با شناخت کامل از نحوه عمل و با رعایت کلیه جوانب احتیاط می بایستی به خاموش کردن آتش پرداخت. همانگونه که در آغاز مبحث عنوان گردید، اولین حربه جهت مهار آتش سوزی، شکستن یکی از اضلاع مثلث حریق است که در این میان استفاده از کپسولهای خاموش کننده نقش مهمی دارند.

5-بعد از خروج از ساختمان آتش گرفته به هیچ وجه نبایستی مجددا" وارد آن شد.

6-اگر به هر دلیلی ناچار به ورود به ساختمان آتش گرفته شوید ابتدا بایستی مطمئن بود که جانتان به خطر نخواهد افتاد و سپس با تجهیزات کافی بخصوص ماسک تنفسی و پشتیبانی سایر افراد اقدام لازم را بعمل آورد.

7-فرد ضایعه نخاعی باید دقت نماید که قبل از خروج از اتاقی که در آن بسته است ، ابتدا بایستی در را لمس نموده و اگر داغ بود ، از خروجیهای دیگر استفده نماید.

8-اگر فرد در ساختمان آتش گرفته ، گرفتار شده باشد بایستی فورا" به سوی اتاقی که دارای پنجره است برود و در را ببندد. سپس در زیر در   یک پتو یا فرش را طوری قرار دهد که مانع ورود دود و گازهای سمی به داخل اتاق شود.

9-اگر فرد ضایعه نخاعی در مسیرهای خروجی با دود، حرارت یا شعله های آتش مواجه شود به نحوی که نتواند از آن عبور کند سریعا" بایستی به داخل اتاقی رفته ، در اتاق را ببندد. و چنانچه در اتاق گرفتار بماند بایستی با استفاده از پارچه ای به رنگ روشن ، از طریق پنجره با علامت دادن کمک بخواهد. اگر در اتاق تلفن وجود دارد با استفاده از آن بایستی موقعیت خود را به آتش نشانی و سایر امدادگران اطلاع داد.

10-اگر فرد در ساختمان حریق گرفته  گرفتار شده باشد بایستی سعی نماید تهویه های ساختمان را خاموش کرده تا اکسیژن کمتری به داخل ساختمان و آتش برسد.

11-چنانچه فرصت و وقت اجازه می دهد افراد بایستی نسبت به خروج مواد و وسایل ضروری و سالم و قابل استفاده تا آنجایی که امکان دارد اقدام نمایند.

12-چنانچه لباس فرد ضایعه نخاعی دارای الیاف مصنوعی و پلاستیکی است سریعا" نسبت به تعویض یا دور نمودن آن از خود اقدام کند.

13-بطور کلی بایستی سعی شود مواد  و اجسامی که قابلیت اشتعال بالائی دارند از مجاورت و اطراف فرد دور شود.

نکات ایمنی بعد از وقوع آتش سوزی:

1-امداد به افراد ضایعه نخاعی بدلیل محدودیتهای حرکتی و وضعیت خاص ستون فقرات ایشان از حساسیت بسیار بالائی برخوردار است.

2-نجات مصدوم بایستی توسط افراد خبره و آشنا به امور امداد صورت پذیرد مگر اینکه فرد ناجی اطمینان حاصل کند که برای نجات مصدوم جان خود را به خطر نمی اندازد.

3-در مواقع حریق با افرادی که به عنوان امدادگر و آتش نشان هستند باید همکاری کامل و به دستورات آنان با دقت عمل شود.

 

4-بطور کلی برای نجات افراد در اتاق حریق زده و دود گرفته ، هیچگاه نبایستی تنها وارد اتاق شد.

5-برای ورود به اتاقهای حریق و دود گرفته بایستی ابتداء اتاق را از پهلو و کنار دیوارها دور زده و بعد از تجسس زیر و روی تختخواب، داخل گنجه و زیر میزها و فضاهای مشابه، از وسط اتاق عبور کرده تا از خروجی گذر نمود تا اطمینان حاصل شود که کسی در وسط اتاق نیفتاده است .در شرایط حاد بایستی فرد ناجی، طنابی را به خود بسته و آن را در دست یکی از حاضران قرار دهد.

6-در شرایط حریق بهتر است کلیه افراد دستمال خیسی به دور دهان و بینی جهت ممانعت از ورود گاز یا دودهای سمی استفاده کنند.

7-برای ورود به هر اتاقی یا گذر از هر در بسته، بایستی ابتدا در لمس شده و چنانچه خیلی داغ نباشد وارد آن شد.

قبل از ورود به اتاق باید چند نفس عمیق کشیده تا خون پر از اکسیژن شود. سپس با شانه از پهلو به در ضربه وارد کرد و آن را باز نمود. چنانچه اتاق پر از هوای سوخته باشد احتمال دارد که در هر لحظه انفجاری رخ دهد. اگر دود بصورت متراکم فضا را پر کرده باشد بایستی فرد در سطح زمین قرار گیرد و جهت حرکت بصورت سینه خیز جابجا شود زیرا عمدتا" هوای تمیز در سطح و کف اتاق قرار می گیرد.

8-جهت نجات فرد ضایعه نخاعی بایستی با رعایت تمام جنبه های ایمنی او را به سرعت به سمت در خروجی انتقال داد.

9-چنانچه لباس فردی آتش بگیرد بایستی سریعا" با استفاده از پتو، گلیم و یا کت آن را پیچانده و او را با خود به زمین انداخته و بغلتانید. دقت شود که خواباندن مریض در کف باعث جلوگیری از سوختگی در صورت و مجاری تنفسی فرد می شود.

10-معمولا" نیم سوز شدن اشیاء باعث پراکنده شدن گاز منواکسید کربن در هوای اتاق می شود  که استنشاق آن باعث تقلیل هوشیاری فرد می شود. لذا بایستی مراقبت های کامل از فرد ضایعه نخاعی بعمل آورد.

11-اگر تنفس فرد قطع شده باشد، بلافاصله بایستی تنفس مصنوعی را شروع کرده و سپس او را سریعا" به بیمارستان انتقال داد. ( افراد خانواده ضایعه نخاعی بایستی با اصول تنفس مصنوعی آشنائی کامل داشته باشند ).

12-برای نجات فرد بیهوش، بایستی مصدوم را به طرف پشت برگردانیده و مچ های او را بسته و سپس بصورت دو زانو نشسته و سر خود را داخل مچ های شخص بیهوش قرار داد و بطور دراز کش فرد را با خود جابجا کرد.  البته این روش حمل مصدوم می تواند جهت جابجا کردن افراد ضایعه نخاعی مورد استفاده قرار گیرد.

****

منبع : مقاله " یشگیری و مبارزه با حریق برای  افراد ضایعه نخاعی " -تهیه کننده : مهندس  عباس کاشی -مرکز ضایعات نخاعی جانبازان

 

 

 

 

 

 

بازگشت به صفحه اصلی  

 

 

 

 

اشنایی با انواع کپسول های اتش نشانی

آشنایی با کپسول های آتش نشانی قابل حمل

    ترجمه و نوشته:فاطمه ادب دوست

    کپسول های آتش نشانی قابل حمل،طوری طراحی شده اند که به آسانی برای اتش سوزی های کوچک وقابل کنترل مورد استفاده قرار می گیرند.

    جهت استفاده از این کپسول ها باید به بر چسب روی آنها توجه شود چرا که برروی این بر چسب ها اطلاعاتی در مورد کپسول مورد استفاده نوشته شده است.هر کپسول، ویژه ی خاموش کردن نوع خاصی از آتش طراحی شده و استفاده نادرست انها ممکن است باعث مشتعل تر شدن آتش و بروز خسارات جبران ناپذیری گردد.محل نصب و قابل دسترس بودن این کپسول ها ،نکته مهم دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. باید دقت نمود که این کپسول ها در محل های قابل مشاهده و قابل دسترس ،با برسی های دقیق فیزیکی ،نصب شده و در اختیار افرادی قرار گیرند که با کربرد آنها آشنایی کافی داشته باشند.اساندارد ((انجمن ملی حفاظت در برابر آتش سوزی)) وجود یک مهندس یا بازرس آتش نشانی را جهت نظارت ماهیانه یا سالانه بر کپسول های آتش نشانی قابل حمل ، الزامی ندانسته اما نگهداری و مرابت و نیز تعمیرات آنها باید توسط مالک،ساکنان و یا نمایندگان مشخص انجام شود. بهتر است تعمیرات و نگهداری این کپسول ها توسط نماینده آتش نشلنی و یا فردی آموزش دیده ایمنی صورت پذیرد.

  چگونه با یک کپسول آتش نشانی کار کنیم؟

    در ابتدا آتش سوزی را تشخیص دهید تا بتوانید با استفاده از برچسب روی کپسول ها،کپسول مناسب را برای خاموش نمودن آتش انتخاب کنید. بعد از انتقال کپسول به محل آتش سوزی،عملیات زیر را به ترتیب انجام دهید:

  1. میله ضامن را بکشید.

  2. سر شیلنگ کپسول را به سمت  آتش قرار دهید.

  3. دستگیره را فشار دهید.

  4. شیلنگ کپسول را به سمت مرکز آتش قرار دهید

   چگونه یک کپسول آتش نشانی مناسب انتخاب کنیم؟

  1. برای انتخاب یک کپسول مناسب باید به نکات متعددی توجه کرد:

  2. مواردی که در محیط باعث  بروز آتش سوزی شده اند.

  3. شدت آتش سوزی و سرعت انتشار آتش.

  4. تناسب کپسول ها برای شرایط موجود.

  5. کاربرد آسان.

  6. در دسترس بودن افراد آشنا به کار کپسول.

  7. شرایط محیطی از جمله دما،باد،جریان هوا،وجود بخارات خطرناک و.......

  8. مسیل مربوط به سلامتی و ایمنی کاربرد.

  9. لزوم نگهداری و حفاظت از کپسول.

  طبقه بندی کپسول های آتش نشانی

      کپسول های آتش نشانی قابل حمل، شامل چهار نوع A,B,C,D هستند.

     آتش سوزی های نوع A توسط موارد قابل احتراق معمولی مانند برگ، خاشاک، چوب و پارچه ایجاد می شود.

     این نوع آتش سوزی ها را باید با استفاده از آب و یا مواد خاموش کنندهآتش با پایه آبی و یا پوشاندنمواد قابل اشتعال توسط یک ماده خشک شیمیایی چند منظوره خاموش نمود.

     خاموش کننده هایی نظیر مخازن آب تحت فشار ، مواد شیمیایی خشک چند منظوره، مواد آبی تشکیل دهنده لایه(  AFFF) و یا ماده فلوئوروپروتئن تشکیل دهنده لایه(FFFP) و هالون جهت خاموش کردن آتش های نوع A بسیار مناسبند.

     اگر آتش سوزی توسط مایعات قابل اشتعال مانند  نفت،بنزین،گریس یا رنگ ایجاد گردد ، آتش سوزی از نوع B می باشد .

    آتش های نوع B را باید توسط روش ((خفه کردن )) خاموش نمود. در نتیجه باید کپسول های آتش نشانی استفاده شود که پوششی برروی مواد آتشزا ایجاد نموده و از این طریق  آتش را خاموش می کنند.

   از موادی نظیر  مواد شیمیایی خشک معمولی و یا چند منظوره ،دی اکسید کربن،هالون، مواد آبی تشکیل دهنده لایه(AFFF) یا ماده فلوئوروپروتئن تشکیل دهنده لایه(FFFP) ، جهت خاموش نمودن این آتش ها استفاده می شود.

    آتش سوزی هایی که در تجهیزات برقی رخ می دهد ، از نوع C است. این نوع آتش سوزی ها را باید توسط یک ماده خاموش کننده نارسانا خاموش کرد تا از برق گرفتن اجتناب شود.

   قبل از انجام هر کاری باید سریع تر جریان برق را قطع کرد. موادی مانند مواد خشک شیمیایی، دی اکسید کربن و هالون برای خاموش نمودن این گونه آتش ها مناسبند.

   آتش سوزی های نوع D توسط فلزات قابل اشتعال مانند ذرات و براده های فلزاتی مانند منیزیم، آلیاژهای پتاسیم و..........رخ می دهد . این نوع آتش ها را باید با خفه کردن آتش توسط ترکیبات پودری خشک که در کپسول طراحی شده  برای این نوع آتش سوزی ها وجود دارند، مهار نمود.

توجه : امروزه تولید هالون ممنوع شده است اما از هالون بازیافت شده می توان برای شا‍‍‍‍‍‍رژ و سرویس کپسول های آتش نشانی استفاده کرد . البته مواد شیمیایی بی ضرری وجود دارند که برای کپسول های جدید قابل استفاده اند اما هیچ کدام از آنها برای کپسول های فعلی قابل استفاده نیستند .

سیستم های علامت گذاری

  موارد استفاده و عدم استفاده از یک کپسول ازیک کپسول آتش نشانی ، توسط برچسب روی کپسول تعیین می شوند . علائم تصویری به راحتی توسط همگان قابل استفاده و قابل درک هستند . البته می توان از علائم نشانه گذاری حرفی نیز دراین موارد استفاده کرد .

  انواع کپسول های آتش نشانی  

   کپسول های ذخیره آب تحت فشار:

  این  کپسول ها آب را با فشار تخلیه می کنند و زمانی قابل استفاده اند که مواد سوختنی باید سرد و خیس شوند.

   کپسول های حاوی مواد شمیایی خشک تحت فشار :  

 مواد شمیایی خشک تحت فشار فرآیند آتش گیری را دچار اختلال نموده و با پوشاندن سطح مواد آتش گیر را دچار اختلال نموده و با پوشاندن سطح مواد آتش گیر ، مانع از رسیدن اکسیژن به آن می شود . این نوع کپسول ها ، یکی از پر مصرف ترین کپسولهای آتش نشانی به شمار می روند . AFFF تحت فشار .

این نوع کپسول ها توسط یک محلول کف غلیظ می توانند آتش را خاموش کنند . این کف های آبی تشکیل دهنده لایه (AFFF) ، سطح مایعات قابل اشتعال را پوشانده و مانع از رسیدن اکسیژن به آتش می شوند .

    کپسول های هالون 1211 و حاوی مواد هالوژن دار : 

  خاموش کننده های هالوژن دار از طریق فرآیند های شیمیایی ، آتش گیری را دچار اختلال می کنند و هیچ اثری از خود باقی نمی گذارند . این خاموش کنندها به طور سنتی برای خاموش کردن آتش در تجهیزات برقی استفاده می شود .

    تعیین اندازه ، شیوه و محل نصب کپسول های آتش نشانی :

 انجمن ملی حفاظت در برابر آتش سوزی آمریکا ، حداقل تعداد کپسول های لازم در یک محل را بر اساس نوع آتش سوزی های احتمالی تعیین می کند .

  نوع A:حجم سکونت : کم، متوسط ، زیاد /حداقل میزان کپسول های تکی 2AY/2-AY4-Aحداکثر مساحت برواحد کپسول3000/sq ft 1500 1000:

  حداکثر مساحت برای هر کپسول11,250 11,250/sq ft 11,250  : حداکثر فاصله جابه جایی برای هر کپسول:15 ft 75 75 برای برآورده سازی نیاز های مربوط به یک کپسول4-A می توان از یک کپسول آبی دوونیم گالنی استفاده نمود .

   نوع c : همانطور که قبلا اشاره شد کپسول های نوع c زمانی استفاده می شوند که آتش سوزی در تجهیزات برقی رخ دهد و بایستی یک ماده نا رسانا در مورد آنها به کار گرفته شود .

   از آنجایی که خود آتش سوزی بایستی در انواع a یا b دسته بندی شود ، خود کپسول ها نیز باید بر اساس استاندارد های نوع a و b تعیین اندازه شده و تعبیه شوند .

  نوع D: کپسول های آتش نشانی و یا مواد خاموش کننده ای که برای این منظور استفاده می شوند ، نباید فاصله حمل آنها با بروز آتش بیشتر از 75 فوت باشد .

 آزمایش و نظارت بر کپسول ها :

 کپسول های آتش نشانی باید در هنگام نصب و بعد از آن ، هر 30 روز یکبار مورد بازرسی قرار گیرند . جهت بازرسی باید به نکات زیر توجه نمود :   

 دردسترس بودن و دید کافی                                                                                                                                                                وجود دستورات کاربردی بر روی پلاک حاوی نام کپسول به طور خوانا و به شکلی که پلاک به سمت خارج قرار گیرد .                                       مهرو موم ایمنی و کلیه نشانگرهای مربوط ، سالم و دست نخورده باشد .                                                                                                  پر بودن کپسول که با وزن نمودن کپسول مشخص می شود .                                                                                                                   عدم وجود صدمات فیزیکی مانند خوردگی ، نشتی و یا گرفتگی نازل درجه فشار و نشانگر آن ، باید محدوده فشار قابل کاربرد را نشان دهد .           بررسیدقیق چرخها لاستیک ها و گاری (برای کپسول های چرخ دار )                                                                                                        شلنگ و نازل ها                                                                                                                                                                              بر چسب سا مانه شنا سایی مواد خطر ناک (hmis)باید در محل نصب شده باشد .                                                                                      در صورتی که بعد از برسی های انجام شده نقایصی در مورد محل قرار گیری  دسترسی  مشکلات مربوط به برچسب مشخصات کپسول و . . . مشاهده گردید بایستی هر چه سریع تر جهت اصلاح نواقص اقدام نمود . 

 

 

 

بیماریهای رایج در حرفه آتش نشانی :

     
 



 
پنجشنبه، 6 مهر، 1385

 

  به بهانه هفتم مهرماه روز ایمنی و آتش نشانی   

بیماری های مرتبط با شغل آتش نشانی و علل بروز آنها 

 

مقدمه

شک نیست حرفه آتش نشانی یکی از سخت ترین مشاغلی است که افراد انساندوست انتخاب میکنند . وقتی صحبت از خطرات این حرفه  میشود در اغلب موارد به خطراتی اشاره میگردد که منجر به حادثه شده و کمتر از عوامل بیماریزای این شغل سخن به میان می آید .

آتش نشان ها در طول مدت خدمت – و واقعا هم خدمت –بارها دچار حوادث کوچک و بزرگ میشوند و گاهی نیز در این راه جان میبازند . اما آنچه از نظرها دور میماند بیماریهایی است که این عزیزان بعلت تماس با انواع مواد شیمیایی در هنگام آتش سوزی به آنها مبتلا میشوند که در برخی موارد منجر به ناتوانی زودهنگام ایشان میگردد.

طبق آخرین تحقیقات بعمل آمده در کانادا بر روی گروهی از آتش نشانها طی چندین سال مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماریهای شغلی در بین آنان را شناسائی نموده . گرچه این تحقیقات هنوز کامل نیست و نتایج آن بطور قطعی به اثبات نرسیده اما  توانسته مخاطرات ناشناخته  حرفه آتش نشانی  را شناسائی نماید .

  این نوشته کوتاه چکیده ای است از مقاله Fire fighting hazardsاز انتشارات سازمان بین المللی کار

  

مهمترین گازها و بخاراتی که در حریق متصاعد میشود

بیش از نیمی از مرگ و میر های ناشی از آتش سوزی بعلت مواجه با دود و گازهای شیمیایی اتفاق می افتد و مرگ بعلت سوختگی درصد کمتری را شامل میشود.

میزان سمیت گازها و دودهای ناشی از حریقبه عواملی همچون نوع ماده سوختنی – درجه حرارت آتش و میزان اکسیژن موجود برای ترکیب با سوخت بستگی دارد.

آتش نشانها بطور متناوب در هنگام اطفای حریق در معرض استنشاق  منو اکسید کربن – هیدروژن سیانید- نیتروژن دی اکسید – هیدروژن کلراید – انواع آلدئید ها و ترکیبات آلی مختلفی از جمله بنزن هستند.

در آتش سوزی ساختمانها عمده ترین علت مرگ و میر قربانیان تنفس گازهای  منو اکسید کربن و هیدروژن سیانید است.

منو اکسید کربن فراوان ترین گاز متصاعد شده در تمام انواع آتش سوزی هاست و یکی از سمی ترین آنها ست که بعلت ایجاد عارضه کربوکسی هموگلوبین باعث بروز مسمومیت حاد میگردد.

در آتش سوزی های آرام که ترکیبات هیدروکربن دار با حرارت پائین میسوزند ممکن است ترکیباتی همچون آلدئید ها از جمله فرمادئید و اسیدهای آلی تشکیل شود.

در زمانی که حرارت آتش بالاست یا انفجار رخ میدهد ترکیبات نیتروژن دار بخصوص اکسیدهای نیتروژن بوجود می آیند.

وقتی ترکیبات پلاستیکی میسوزند  بخارات هیدروژن کلراید متصاعد میشود. و زمانی که پلیمرهای پلاستیکی با  حرارت 800 تا 1000 درجه سانتیگراد در حال اشتعال هستند ترکیباتی از جمله استونیتریل – بنزونیتریل و آکریلونیتریل تشکیل میشود.

در حریق های طولانی مدت دی اکسین ها پدید می آیند